Farið var á Þjónustumiðstöðina á Þingvöllum þar sem gert var stutt stopp áður en farið var upp á nýja Lyngdalsheiðarveginn. Af honum var haldið yfir á gamla veginn og komst hópurinn mjög fljótlega í snjó, þétt og gott færi. Það tók nokkurn tíma að komast upp að vörðu, margir sem þurftu að hleypa úr og átta sig á hvernig best er að keyra í því færi sem boðið var uppá. Veður var ekkert sérstakt um morguninn, reyndar var nokkuð bjart yfir, en frekar hvasst og nokkur skafrenningur. Kalt var úti og kólnaði eftir því sem leið á daginn, en jafnframt lygndi og var hið besta veður yfir daginn, ekki hægt að hugsa sér það betra. Færið var einnig fullkomið og eftir að komið var upp að vörðu var fátt sem stoppaði hópinn, hægt var að keyra um allt og nýttu menn sér það vel. Einn bíll var ekki að ráða við færið, en hann affelgaði við vörðuna og reyndist vera með felgur sem réðu illa við úrhleypingar. Einn öryggisbíllinn fylgdi honum því til baka, gaf honum loft og sendi svo heim, en öryggisbíllinn snéri svo við, elti hópinn og náði honum við Skjaldbreið. Einhverjir höfðu þá farið að Tjaldafelli og fengið sér nesti en aðrir fóru af stað upp fjallið Skjaldbreið. Allir reyndu við fjallið en í um 800 mys kom belti með mjög þungu færi þar sem skildi á milli bíla. Nokkrir fóru alla leið á toppinn, aðrir stoppuðu og nutu útivistar í fjallinu.
